ΠΑΙΧΝΙΔΙΑ ΓΙΑ ΤΗ ΦΩΝΗ ΓΙΑ ΠΑΙΔΙΑ

ΑΣΚΗΣΕΙΣ ΓΙΑ ΤΗ ΦΩΝΗ (από 3-6 ετών)

• Άσκηση στον χώρο φωνής. Από πολύ δυνατά μέχρι ψίθυρο και απόλυτη σιγή.
• Τοποθετούμε στον χώρο 3-5 στεφάνια. Τα παιδιά αλλάζουν συμπεριφορά μπαίνοντας σε κάθε ένα απ’ αυτά τα στεφάνια. Στο πρώτο στεφάνι ψιθυρίζω, στο δεύτερο φωνάζω, στο τρίτο μιλάω κανονικά, στο τέταρτο τραγουδάω και στο πέμπτο σωπαίνω.
• Φωνητικό παιχνίδι πάνω σε μια φράση με σκοπό να βρουν τα παιδιά τον μεγαλύτερο δυνατό αριθμό διαφορετικών τρόπων έκφρασης μιας φράσης.
• Ζητάμε από τα παιδιά να κινηθούν στον χώρο επαναλαμβάνοντας, σε όποιον τόνο θέλουν, μια φράση, π.χ. “πάρε αυτό το γλυκό”, ή “είμαι μια αρκούδα”. Μετά λέμε στα παιδιά να επαναλάβουν την φράση αλλάζοντας συναισθήματα (χαρούμενα, λυπημένα, κλαίγοντας, φοβισμένα κ.λπ.).
• Ζητάμε από τα παιδιά να μας διηγηθούν μια ιστορία βγάζοντας διάφορους ήχους, χωρίς καθόλου λέξεις.
• Βάζουμε δύο παιδιά το ένα απέναντι στο άλλο σε κοντινή απόσταση, προτείνοντάς τους να μιλάνε μεταξύ τους ψιθυριστά. Μετά τα απομακρύνουμε λίγο, ζητώντας τους να ξαναμιλήσουν και έτσι αλλάζοντας τις αποστάσεις μεταξύ τους, υποχρεώνονται να αλλάξουν και τόνο και ένταση φωνής.
  Όσο γίνεται αυτό, μπορούμε να ζητήσουμε από τα υπόλοιπα παιδιά να κάνουν τους θεατές, ώστε παρατηρώντας τί γίνεται να λένε την γνώμη τους για το αν πέτυχε η άσκηση. Εννοείται ότι όλα τα παιδιά θα έχουν την ευκαιρία να δοκιμάσουν τις φωνές τους.
  Άσκηση για να συνειδητοποιήσουν τα παιδιά την χρησιμότητα στο θέατρο, των διαφορετικών εντάσεων και αποχρώσεων της φωνής.
• Ζητάμε από τα παιδιά να ξαπλώσουν στο πάτωμα, σε χαλαρή θέση. Αναπνέουν όσο πιο ήρεμα μπορούν. Κατά την εκπνοή, τους ζητάμε να βγάλουν τον αέρα με τον ήχο “Α”, τον ήχο “Ι”, την συλλαβή “ΜΑ”, στην αρχή σιγά και μετά με μεγαλύτερη ένταση, προσέχοντας να μην σφίγγονται. Μετά αρχίζουν να προφέρουν μια οποιαδήποτε φράση, αλλάζοντας τον τόνο της φωνής τους από τον πιο βαρύ μέχρι τον πιο οξύ κι αντίστροφα. Μπορούν επίσης να αρχίσουν να λένε διάφορους “γλωσσοδέτες” αρθρώνοντας όλα τα γράμματα με μεγάλη καθαρότητα σχεδόν “στρογγυλά”.
  Η άσκηση μπορεί να φανεί χρήσιμη και στα παιδιά που έχουν προβλήματα άρθρωσης.

ΑΣΚΗΣΕΙΣ ΓΙΑ ΤΗ ΓΛΩΣΣΑ (από 3-6 ετών)

• Δίνουμε κάποιο συγκεκριμένο θέμα πάνω στο οποίο παροτρύνουμε τα παιδιά να βρουν λέξεις ή έννοιες που θα ταίριαζαν με το θέμα μας.
• Κατασκευή λέξεων που αρχίζουν με το ίδιο γράμμα. Μετά, με τις λέξεις αυτές που τα ίδια τα παιδιά είπαν, φτιάχνουμε μια ιστορία.
• Προσπάθεια κατανόησης της ομοιοκαταληξίας, αφού διαβάσουμε στα παιδιά ποιήματα και τους εξηγήσουμε τί προσπαθούμε να πετύχουμε στην ομοιοκαταληξία. Απόπειρα να ζητήσουμε ομοιοκατάληκτες λέξεις βοηθώντας τα. Αυτό το θέμα θα πρέπει να επανέρχεται κατά καιρούς για να γίνει κατανοητό απ’ τα παιδιά.
• Ένα παραδοσιακό παιχνίδι, το “σ’ αγαπώ - σ’ αγαπώ” είναι κατάλληλο για να ασκήσει τις πνευματικές ικανότητες του παιδιού να ψάχνει να βρει τις κατάλληλες λέξεις και να πετυχαίνει ομοιοκαταληξίες, π.χ.:
  - Παιδί α: Σ’ αγαπώ, σ’ αγαπώ.
  - Παιδί β: Που με βάζεις;
  - Παιδί α: Απάνω στο σκαμνί.
  - Παιδί β: Κι αν πέσω απ’ το σκαμνί;
  - Παιδί α: Θα φας ένα αρνί.
  - Παιδί β: Σ’ αγαπώ, σ’ αγαπώ.
  - Παιδί α: Που με βάζεις;
  - Παιδί β: Απάνω στο μπαλκόνι.
  - Παιδί α: Κι αν πέσω απ’ το μπαλκόνι;
  - Παιδί β: Θα φας ένα κυδώνι.
• Ζητάμε από όποιο παιδί θέλει να ζωγραφίσει κάτι σ’ ένα χαρτί. Τα υπόλοιπα παιδιά προτείνουν φράσεις ή λέξεις που θα μπορούσαν να συμπληρώσουν αυτό το σχέδιο. Συγκρατούμε μια φράση και στην συνέχεια με την ίδια διαδικασία την συνδέουμε με κάποιον ήχο, ή θόρυβο. Τέλος επιλέγουμε κάποια κίνηση ή μια στάση που συνοδεύει καλύτερα τα πάρα πάνω και κάνουμε έναν αυτοσχεδιασμό.
  Ας πούμε ότι κάποιο παιδί σχεδίασε ένα αυτοκίνητο. Λέμε την φράση “το αυτοκίνητο βρωμίζει τον αέρα”, κάνουμε τον ήχο του αυτοκινήτου και την κίνηση ότι κλείνουμε την μύτη μας όταν περνάει ένα αυτοκίνητο που μολύνει τον αέρα. Μετά μπορούμε να αυτοσχεδιάσουμε πάνω στο θέμα του μποτιλιαρίσματος των αυτοκινήτων στην Αθήνα.