Για να μπορέσουν τα παιδιά να πιστέψουν στον εαυτό τους και στις δυνάμεις τους θα πρέπει πρώτα να πιστέψετε εσείς σε εκείνα. Δείξτε τους εμπιστοσύνη και εκφράστε την πίστη σας στην ικανότητά τους να πραγματοποιήσουν τους όποιους, μικρούς ή μεγαλύτερους, στόχους έχουν θέσει. Να θυμάστε πάντα πως οι προσδοκίες που έχετε, είτε αυτές είναι θετικές είτε αρνητικές, ασκούν τεράστια επιρροή στην εικόνα που σχηματίζουν τα παιδιά για τον εαυτό τους και στις συμπεριφορές που θα επιδείξουν στην συνέχεια. Ακόμα και αν θεωρείτε πως κάτι είναι δύσκολο για εκείνα, αφήστε τα να δοκιμάσουν και μην τα αποθαρρύνετε. Πολλές φορές μπορεί να σας εκπλήξουν με όσα μπορούν να καταφέρουν!
Ένα δεύτερο βήμα, στην προσπάθειά σας να ενισχύσετε την αυτοπεποίθηση των παιδιών σας και να τα ενθαρρύνετε, είναινα αναγνωρίσετε την προσπάθεια που καταβάλουν και τη βελτίωση που μπορεί να έχουν κάθε φορά και να μην ενδιαφέρεστε μόνο για το τελικό αποτέλεσμα. Μια τέτοια αντιμετώπιση βοηθάει τα παιδιά να διατηρήσουν το κουράγιο και την αισιοδοξία τους, ενισχύοντας την επιθυμία τους να ξαναπροσπαθήσουν, ακόμα και όταν κάτι δεν είναι και τόσο εύκολο και απλό για εκείνα.
Παράλληλα, όταν κάνετε φιλοφρονήσεις πρέπει να είστε συγκεκριμένοι ως προς το τι ακριβώς εννοείτε και ποια πράξη του παιδιού είναι αυτή που σας χαροποιεί. Μη μοιράζετε “μπράβο” και “συγχαρητήρια” γενικά και αόριστα, γιατί τέτοια σχόλια δεν βοηθούν το παιδί να καταλάβει τι είναι αυτό που θα πρέπει να επαναλάβει και στο μέλλον και, ίσως, δεν ακούγονται πάντα και τόσο ειλικρινή. Κάποιες φορές μπορείτε επίσης να αφήσετε τα παιδιά να “κρυφακούσουν” να λέτε κάτι θετικό για εκείνα. Θα είναι μια ευχάριστη, “τονωτική” έκπληξη για αυτά!
Καλό θα ήταν επίσης όταν επαινείτε τα παιδιά να σχολιάζετε την πράξη αποφεύγοντας να χαρακτηρίσετε τα ίδια. Εκφράσεις του τύπου “τι “καλό” παιδί που είσαι που….π.χ. έφαγες όλο το φαΐ σου ή έκανες όλα τα μαθήματά σου” κλπ, μπορεί αρχικά να ακούγονται ενθαρρυντικές, όμως μπορεί να περάσουν στο παιδί το μήνυμα πως στην αντίθετη περίπτωση (όταν π.χ. δεν θα φάει όλο το φαΐ του ή δε διαβάσει όλα τα μαθήματά του) δεν θα ισχύει και ο αρχικός χαρακτηρισμός (ότι παύει δηλαδή να είναι “καλό” παιδί).
Κάτι που θα μπορούσατε να κάνετε στην περίπτωση που το παιδί σας φαίνεται αρκετά αποθαρρυμένο και απογοητευμένο από τις γενικότερες επιδόσεις του, είναι ναδημιουργήσετε εσείς εμπειρίες που θα το βοηθήσουν να ανακαλύψει ικανότητες και δυνάμεις που δεν γνωρίζει ότι διαθέτει. Παρατηρήστε προσεκτικά το παιδί σας και εντοπίστε κάποιο “κρυφό ταλέντο” του. Σίγουρα έχει κάποιο! Στη συνέχεια βοηθήστε το να το καλλιεργήσει.
Ένας ακόμα τρόπος για να βοηθήσετε τα παιδιά να αισθανθούν ικανά και άξια, είναι με το ναζητάτε την συνεργασία και την βοήθειά τους, όποτε θεωρείτε ότι αυτό είναι εφικτό. Έτσι τα βοηθάτε να νιώσουν σημαντικά και χρήσιμα μέσα από την συνεισφορά και την συμμετοχή τους (π.χ. στις οικογενειακές εργασίες), με συνέπεια να τονώνεται η αυτοπεποίθησή τους και να ενισχύεται θετικά η αυτοεικόνα τους.
Είναι γνωστό ότι, από πολύ νωρίς στην ζωή τους, τα παιδιά είναι ικανά για πολλά πράγματα, τα οποία από ένα σημείο και μετά μπορούν να φέρουν εις πέρας χωρίς την δική μας συμβολή. Αρκετά συχνά όμως η δική μας ανασφάλεια ή η δική μας ανάγκη να αποδείξουμε την ανωτερότητά μας, μας ωθεί να παρεμβαίνουμε και να τους στερούμε την ικανοποίηση μιας καθαρά δικής τους επιτυχίας. Είναι λοιπόν εξαιρετικά σημαντικό νακαλλιεργείτε την ανεξαρτησία και την αυτονομία στα παιδιά σας, αφήνοντάς τα να κάνουν μόνα τους ότι μπορούν, δίνοντάς τους τον χρόνο να ολοκληρώσουν τις προσπάθειές τους χωρίς εσείς να παρεμβαίνετε. Διαφορετικά διατρέχετε τον κίνδυνο, άθελά σας, να τα κάνετε να νιώσουν ανάξια, ανίκανα ή κατώτερα, αποδυναμώνοντας έτσι την αυτοεκτίμησή τους.
Γενικότερα, θα πρέπει να γνωρίζετε πως η αυτοπεποίθηση ενός παιδιού ενισχύεται όταν εκείνο νιώθει πως το σεβόμαστε και το υπολογίζουμε. Αυτό μπορεί να το νιώσει κάθε φορά που εσείς του δίνετε το δικαίωμα της απόφασης και της επιλογής σε θέματα που το αφορούν (πχ. οικογενειακούς κανόνες, δραστηριότητες, εξόδους κλπ). Ομοίως, την ίδια αίσθηση μπορεί να αποκομίσει ένα παιδί όταν το ενθαρρύνετε να εκφράσει τα συναισθήματα και τις σκέψεις του και εσείς ακούτε προσεκτικά, απαντώντας στις όποιες απορίες και ανησυχίες του με σεβασμό και ειλικρίνεια.
Ένα δεύτερο βήμα, στην προσπάθειά σας να ενισχύσετε την αυτοπεποίθηση των παιδιών σας και να τα ενθαρρύνετε, είναινα αναγνωρίσετε την προσπάθεια που καταβάλουν και τη βελτίωση που μπορεί να έχουν κάθε φορά και να μην ενδιαφέρεστε μόνο για το τελικό αποτέλεσμα. Μια τέτοια αντιμετώπιση βοηθάει τα παιδιά να διατηρήσουν το κουράγιο και την αισιοδοξία τους, ενισχύοντας την επιθυμία τους να ξαναπροσπαθήσουν, ακόμα και όταν κάτι δεν είναι και τόσο εύκολο και απλό για εκείνα.Παράλληλα, όταν κάνετε φιλοφρονήσεις πρέπει να είστε συγκεκριμένοι ως προς το τι ακριβώς εννοείτε και ποια πράξη του παιδιού είναι αυτή που σας χαροποιεί. Μη μοιράζετε “μπράβο” και “συγχαρητήρια” γενικά και αόριστα, γιατί τέτοια σχόλια δεν βοηθούν το παιδί να καταλάβει τι είναι αυτό που θα πρέπει να επαναλάβει και στο μέλλον και, ίσως, δεν ακούγονται πάντα και τόσο ειλικρινή. Κάποιες φορές μπορείτε επίσης να αφήσετε τα παιδιά να “κρυφακούσουν” να λέτε κάτι θετικό για εκείνα. Θα είναι μια ευχάριστη, “τονωτική” έκπληξη για αυτά!
Καλό θα ήταν επίσης όταν επαινείτε τα παιδιά να σχολιάζετε την πράξη αποφεύγοντας να χαρακτηρίσετε τα ίδια. Εκφράσεις του τύπου “τι “καλό” παιδί που είσαι που….π.χ. έφαγες όλο το φαΐ σου ή έκανες όλα τα μαθήματά σου” κλπ, μπορεί αρχικά να ακούγονται ενθαρρυντικές, όμως μπορεί να περάσουν στο παιδί το μήνυμα πως στην αντίθετη περίπτωση (όταν π.χ. δεν θα φάει όλο το φαΐ του ή δε διαβάσει όλα τα μαθήματά του) δεν θα ισχύει και ο αρχικός χαρακτηρισμός (ότι παύει δηλαδή να είναι “καλό” παιδί).
Κάτι που θα μπορούσατε να κάνετε στην περίπτωση που το παιδί σας φαίνεται αρκετά αποθαρρυμένο και απογοητευμένο από τις γενικότερες επιδόσεις του, είναι ναδημιουργήσετε εσείς εμπειρίες που θα το βοηθήσουν να ανακαλύψει ικανότητες και δυνάμεις που δεν γνωρίζει ότι διαθέτει. Παρατηρήστε προσεκτικά το παιδί σας και εντοπίστε κάποιο “κρυφό ταλέντο” του. Σίγουρα έχει κάποιο! Στη συνέχεια βοηθήστε το να το καλλιεργήσει.
Ένας ακόμα τρόπος για να βοηθήσετε τα παιδιά να αισθανθούν ικανά και άξια, είναι με το ναζητάτε την συνεργασία και την βοήθειά τους, όποτε θεωρείτε ότι αυτό είναι εφικτό. Έτσι τα βοηθάτε να νιώσουν σημαντικά και χρήσιμα μέσα από την συνεισφορά και την συμμετοχή τους (π.χ. στις οικογενειακές εργασίες), με συνέπεια να τονώνεται η αυτοπεποίθησή τους και να ενισχύεται θετικά η αυτοεικόνα τους.
Είναι γνωστό ότι, από πολύ νωρίς στην ζωή τους, τα παιδιά είναι ικανά για πολλά πράγματα, τα οποία από ένα σημείο και μετά μπορούν να φέρουν εις πέρας χωρίς την δική μας συμβολή. Αρκετά συχνά όμως η δική μας ανασφάλεια ή η δική μας ανάγκη να αποδείξουμε την ανωτερότητά μας, μας ωθεί να παρεμβαίνουμε και να τους στερούμε την ικανοποίηση μιας καθαρά δικής τους επιτυχίας. Είναι λοιπόν εξαιρετικά σημαντικό νακαλλιεργείτε την ανεξαρτησία και την αυτονομία στα παιδιά σας, αφήνοντάς τα να κάνουν μόνα τους ότι μπορούν, δίνοντάς τους τον χρόνο να ολοκληρώσουν τις προσπάθειές τους χωρίς εσείς να παρεμβαίνετε. Διαφορετικά διατρέχετε τον κίνδυνο, άθελά σας, να τα κάνετε να νιώσουν ανάξια, ανίκανα ή κατώτερα, αποδυναμώνοντας έτσι την αυτοεκτίμησή τους.
Γενικότερα, θα πρέπει να γνωρίζετε πως η αυτοπεποίθηση ενός παιδιού ενισχύεται όταν εκείνο νιώθει πως το σεβόμαστε και το υπολογίζουμε. Αυτό μπορεί να το νιώσει κάθε φορά που εσείς του δίνετε το δικαίωμα της απόφασης και της επιλογής σε θέματα που το αφορούν (πχ. οικογενειακούς κανόνες, δραστηριότητες, εξόδους κλπ). Ομοίως, την ίδια αίσθηση μπορεί να αποκομίσει ένα παιδί όταν το ενθαρρύνετε να εκφράσει τα συναισθήματα και τις σκέψεις του και εσείς ακούτε προσεκτικά, απαντώντας στις όποιες απορίες και ανησυχίες του με σεβασμό και ειλικρίνεια.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου